Preverbaal trauma en ouder/kindtraumatherapie.
“Vroeg begonnen, veel gewonnen”
Deze behandeling is geschikt voor kinderen in de leeftijd van 0 tot 4 jarigen, maar kan ook ingezet worden voor de oudere kinderen en volwassenen bij wie een vermoeden is van een preverbaal trauma. Voor mensen waarbij zowel ‘het verhaal‘ bekend is, als wanneer daar slechts beperkte aanwijzingen voor zijn. Kinderen kunnen allerlei traumatische gebeurtenissen en stressvolle gebeurtenissen meemaken tijdens de eerste duizend dagen en ook daarna. Het kan dan gaan om opgedrongen medische handelingen, seksueel misbruik en andere vormen van mishandeling.
Maar ook voor ongevallen, traumatische geboorte, verwaarlozing, adoptie, stress tijdens de zwangerschap, huiselijk geweld, ziekenhuisopnames, afwezigheid van de hechtingsfiguur, conflicten ouders, beperkte mogelijkheden ouders, ongeluk, overlijden, bij zindelijkheidsproblemen, huilbaby’s enz. Voor een huilbaby is eerste hulp bij huilbaby’s mogelijk, volgens de methode van: ThomasHarms
Maar ook als je als ouder dit herkend:
- Je kind is geboren met een keizersnee, er is op jouw buik mee geperst, tangverlossing, vacuümpomp, snelle bevalling etc.
- Je kind heeft een hechtingsprobleem, of je voelt als ouder geen band met je kind
- Je kon na de bevalling niet samen zijn met jouw kind, wat de reden dan ook was ( couveuse etc.)
- Je hebt een huilbaby
- Je voelt je anders na de bevalling en je kunt je leven niet meer oppakken
- Je kind is vaak ziek, of heeft ademhalingsproblemen
- Je hebt iets ernstigs, stressvol of verdrietigs mee gemaakt vlak voor of tijdens zwangerschap
- Je hebt een zware bevalling gehad en wilt nog een keer zwanger worden
- Na de bevalling ben je depressief of overspannen geweest
- Het kind presteert onder zijn kunnen op de school/of laat niet helemaal zien wat hij of zij kan
Herinneringen aan deze gebeurtenissen zijn preverbaal en meestal niet op bewust niveau toegankelijk. Echter zijn deze nare gebeurtenissen wel in het lichaam opgeslagen en kunnen getriggerd worden door een geluid, geur, gedrag van iemand die doet denken aan de nare gebeurtenis etc.
Bij deze jonge kinderen is het dan ook moeilijk te zien in hoeverre er sprake is van traumatisering. Door hun beperkte cognitieve ontwikkeling is verbale communicatie over ingrijpende gebeurtenissen niet of beperkt mogelijk. Soms zie je na enige tijd gedragsveranderingen bij dagelijkse handelingen die eerder geen probleem vormden (verzet bij verschonen, bij tandenpoetsen e.d.). Dit gedrag kan echter ook gekoppeld zijn aan de ontwikkelingsfase. Het diagnostisch beeld wordt duidelijker wanneer gedragsveranderingen (verzet, verdriet maar ook submissie!) zich voordoen bij soortgelijke traumatische ervaringen zoals nieuwe medische behandelingen maar ook wanneer hun emotionele ontwikkeling stagneert. De link naar de onverwerkte traumatische gebeurtenissen ligt dan voor de hand. De ouder kan soms uit angst of schuldgevoel, maar ook door eigen traumatisering, niet goed meer als steunfiguur en opvoeder optreden. Door een klacht bestendigend interactiepatroon kunnen gedragsproblemen van het kind zelfs verergeren. De omgeving gaat denken aan ADHD of ASS. Sommige artsen, psychologen en politiefunctionarissen vertellen helaas de ouders nog vaak dat preverbaal trauma niet echt wordt opgeslagen. Uit de praktijk blijkt echter dat de ontwikkeling (inclusief de hechtingsrelatie) alleen maar meer ontregeld raakt als behandeling wordt uitgesteld.
EMDR blijkt een goede methode om de preverbale traumatische herinneringsbestanden te bewerken. Vaak zie je een tijdelijke regressie en vervolgens een razendsnel herstel van de emotionele , sociale en bijvoorbeeld ook de spel-ontwikkeling. Na de behandeling volgt een herstel, inhalen en voortgang van de ontwikkeling. De behandeling beïnvloedt meteen het vermogen tot hechten en het herstel daarvan.
Het aangepaste EMDR protocol (met de Lovett story telling methodiek als uitgangspunt) vraagt een actieve inbreng van ouders/ hechtingsfiguren als co-therapeut. Er is dan ook specifieke aandacht om ervoor te zorgen dat ouders daartoe in staat zijn.
Als ouder schrijf je een verhaal over de gebeurtenis die jouw kind heeft meegemaakt, bekeken vanuit de ogen van je kind en wordt er samengewerkt met de behandelaar om je kind de gelegenheid te bieden om een of meerdere ingrijpende gebeurtenissen te verwerken. Na de verwerking help ik je om opnieuw af te stemmen op de ontwikkelingsbehoefte van je kind.
Bij de ( zeer jonge) kinderen is EMDR meestal een deel-methodiek binnen een ouderkindpsychotherapie: naast de traumaverwerking leren de ouders de tijdelijke regressie te begrijpen en de hechting te bevorderen. In een aantal gevallen blijkt een EMDR behandeling voor henzelf geïndiceerd. Soms is er meer behandeling rondom hechting nodig. Daarvoor wordt er gebruik gemaakt van de NJI erkende interventie NIKA, Hechtingsgerichte systeemtherapie, Theraplay en Incredible Years.
Bij oudere kinderen en volwassenen kan trauma uit de preverbale fase (mede)ten grondslag liggen aan de klachten waarmee ze zich op latere leeftijd melden. Traumabehandeling op recente ervaringen stagneert dan. Op basis van een (deels fictief)verhaal is ook hierbij behandeling goed mogelijk. ( bron: Arianne Struik)
Voor meer info lees dit artikel van drs. M.Went, bij wie deze therapeut de training heeft gevolgd: https://www.vakbladvroeg.nl/traumabehandeling-bij-babys-verdient-expliciete-aandacht/
De geboorte van een baby vanuit het perspectief van de baby: https://www.youtube.com/watch?v=s08DdwY6B7E&feature=youtu.be
Deze praktijk hecht veel waarde aan de eerste 1000 dagen, die van invloed kunnen zijn op de rest van je leven.